Πιστός στην υπόσχεσή του ο Σύλλογος Μικρασιατών Ερ­μούπολης Σύρου, χθες βράδυ στην περιοχή του Ξηροκάμπου – για έβδομη συνεχή χρονιά – συνδιοργάνωσε  με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου την αναβίωση του εθίμου του «κλήδονα» και του «αφανού».

«Να θυμίσω για τον Κλήδονα, ότι πρόκειται για έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα» υπογράμμισε κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του ο πρόεδρος του Συλλόγου Νίκος Λειβαδάρας, προσθέτοντας: «Προέρχεται από τη λέξη κλήδων που σημαίνει μάντεμα, προφη­τεία και γινόταν στις 24 Ιουνίου στη γιορτή του Αϊ-Γιαννιού.Συνεχίζοντας προέβη σε μια σύντομη αναφορά στο τελετουργικό του πατροπαράδοτου εθίμου, λέγοντας: «Ο γιορτασμός αρχίζει από την παραμονή με τις μεγάλες φωτιές που ανάβονται και τις πηδούν ακόμη και τα παιδιά. Κατόπιν φέρ­νουν οι ανύπαντρες κοπέλες από το πηγάδι το αμίλητο νερό και το αδειάζουν σε ένα πήλινο δοχείο, ρίχνοντας μέσα κι από ένα «ριζικάρι», κάποιο προσωπικό, συνήθως πολύτιμο, αντικείμενο. Σκεπάζουν έπειτα το πήλινο δοχείο και το αφήνουν όλη νύχτα κάτω από τον ξάστερο ουρανό. Πηγαίνουν τότε όλες για ύπνο και ονειρεύονται τον άντρα που θα παντρευτούν.Την επόμενη μέρα ανοίγεται με τραγούδια το δοχείο και καθώς η κάθε μία παίρνει πίσω το αντικείμενο που της ανήκει, ακούγεται κι από ένα δίστιχο, το περιεχόμενο του οποίου έχει κάποια σημα­σία για το «ριζικό» της κοπέλας, στην οποία εκείνη τη στιγμή απευθύνεται. Τα ριζικάρια κάποτε τελειώνουν και καθώς βασι­λεύει ο ήλιος κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μια γουλιά αμίλητο νερό, στέκεται μπροστά στο παράθυρο και περιμένει μέ­χρι ν’ ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται πως θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί».Από την αναφορά του φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το έθιμο του «Αφανού», το άναμμα της φωτιάς, για το οποίο σημείωσε μεταξύ άλλων: «Καθιε­ρώθηκε αυτή τη μέρα, γιατί σύμφωνα με την παράδοση την η­μέρα της γέννησης του Αη Γιάννη, ο πατέρας του Ζαχαρίας έ­λειπε μακριά από το χωριό του. Για να τον ειδοποιήσουν, ότι η  γυναίκα του Ελισάβετ γέννησε, άναψαν φωτιές για να του στεί­λουν το μήνυμα».

 

Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη και παρουσία δήλωσαν πολλοί επισκέπτες καθώς και εκπρόσωποι τοπικών φορέων και Συλλόγων, παρά το γεγονός ότι την ίδια ώρα στον Πάγο, στα Καμίνια και στο Επισκοπείο λάμβαναν χώρα αντίστοιχες εκδηλώσεις.

 

Δράττοντας την ευκαιρία ο κ. Λειβαδάρας εξήγγειλε την δημιουργία τμήματος χορωδίας για ενήλικες και παιδιά για εκμάθηση παραδοσιακών μικρασιά­τικων τραγουδιών – προς τα τέλη του ερχόμενου Σεπτέμβρη – καλώντας τον κόσμο να αγκαλιάσει και αυτό το εγχείρημα δηλώνοντας συμμετοχή.

 

Πέραν αυτού, με χαρά, ανακοίνωσε ότι η «Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης» χαίρει της αποδοχής του κόσμου, με μεγάλη ανταπόκριση και επισκεψιμότητα τόσο από τους Συ­ριανούς όσο και από επισκέπτες που φτάνουν στο νησί μας από διάφορα μέρη της χώρας μας.Τον χαιρετισμό ακολούθησε ποικίλο χορευτικό πρόγραμμα με παραδοσιακούς χορούς της Μικρασίας και του Πόντου από το Λύκειο Ελληνίδων Σύρου και το χορευτικό τμήμα του αδελφού Συλλόγου Ποντίων και Βορειοελλαδιτών «Ο Εύξεινος Πόντος», και στην συνέχεια μέλη του Συλλόγου Μικρασιατών αναπαράστησαν το έθιμο του «Κλήδονα» και του «Αφανού».Η βραδιά έκλεισε με το καθιερωμένο κέρασμα των παρισταμένων με εκλεκτά εδέσματα που είχαν ετοιμάσει μέλη και φίλοι του Συλλόγου, ενώ ο κ. Λειβαδάρας δεν παρέλειψε να  ευχαριστήσει τον κόσμο για την παρουσία του, την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για την συνδιοργάνωση, το Δήμο για την παραχώρηση του χώρου και των καθισμά­των, αλλά και τους γείτονες που με μεγάλη προθυμία συμμετέχουν και τους βοηθούν σε ότι τους ζητηθεί.