Θεωρείται η γνησιότερη ελληνική δαντέλα όπως αναφέρει η Αγγελική Χατζημιχάλη. Είναι μια εξαιρετικά λεπτεπίλεπτη διακοσμητική τέχνη

στην οποία οι γυναίκες ορισμένων περιοχών έδειξαν στο παρελθόν μεγάλη δεξιοτεχνία.Αναπτύ   χθηκε πολλούς αιώνες πριν στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, στην Κύπρο,στην Αρμενία, στην Ελλάδα και κυρίως στη Μικρά Ασία.Αναφέρεται ότι η τέχνη αυτή επεκτάθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα απότην Κωνσταντινούπολη, τη Ρόδο, την Κρήτη  και τα νησιά του Αιγαίου στη Βενετία και το 16ο αιώνα στη Γαλλία και απόεκεί σε όλη την Ευρώπη.Η δαντέλα  γίνεται με την βελόνα ραψίματος.Είναι πολύ λεπτή εργασία γιατί συνήθως γίνεται με πάρα πολύ λεπτή κλωστή και η τεχνική της είναιένα   είδοςκόμπων, γι'αυτό και από ταπολύ παλιά χρόνια οι μπιμπίλες στόλιζαν τα μεταξωτά πουκάμισα, τα μαντήλια του κεφαλιού, τα μεταξωτά σεντόνια κλπ. Στα πιο χοντρά υφάσματα (π.χ. βαμβακερά), χρησιμοποιούσαν λινές ή βαμβακερές κλωστές. Το χρώμα της κλωστής που χρησιμοποιούσαν ήταν συνήθως το λευκό ή το εκρού ανάλογα με το είδος που ήθελαν να διακοσμήσουν. Στα πουκάμισα συνήθως χρησιμοποιούσαν το χρώμα της απόχρωσης του ρούχου. Στα μαντήλια όμως έφτιαχναν δημιουργίες με χρωματιστές κλωστές. Το αποτέλεσμα ίσως ήταν και ένα είδος ανταγωνισμού της μίας με την άλλη πλέκτρια.Όπως και στις περισσότερες δαντέλες, ανάλογα με την τοποθεσία και την πλέκτρια απαντούμε διάφορες βελονιές π.χ. γιασεμάκι, φύλλα μυρτιάς, κ.α.ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 7 –8 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ   22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  11--12ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 12 --1ΔΕΥΤΕΡΑ  25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 7 --8ΤΡΙΤΗ   26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 11--12ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ  5€το μαθημα Τα μαθήματα θα γίνονται στην αίθουσα του Λυκείου Ελληνίδων